czwartek, 31 stycznia 2013

Niemożlwie.

Napiszę Wam zaraz recenzję filmu ,,Niemożliwe'', moje odczucia, oraz wycieczkę. ;D
Film ,,Niemożliwe''
Tajlandia, 2004 rok. Maria (Naomi Watts) i Henry (Ewan McGregor) wraz z trójką synów postanawiają spędzić święta Bożego Narodzenia w samym sercu tropikalnego raju. Przepiękny hotel położony w malowniczym otoczeniu palm, złocistej plaży i błękitnego oceanu wydaje się być gwarancją wymarzonego odpoczynku. Raj jednak zamieni się w prawdziwe piekło. Pewnego dnia, nad ranem, od strony morza dochodzi przerażający huk. Maria, Henry i wszyscy mieszkańcy hotelu zamierają w bezruchu. W chwilę później cała plaża, budynki i znajdujący się na niej ludzie zostają zmieceni przez monstrualną falę tsunami. Woda zabiera wszystkich i wszystko. Wszystko… z wyjątkiem nadziei. 
Moja recenzja: 
Jedyne słowa, które cisną się na usta to, to, że ten film jest świetny. Podziwiam aktorów i twórców filmu. Płakałam przez, kto wie, połowę? trzy czwarte?  Nie ważne. płakałam bo ten film jest na prawdę świetny. Dla ludzi patrzących tak lajtowo, to tylko film o tsunami, przeżyli to przeżyli, ale dla mnie to ten film jest niezłym nauczycielem i przykładem na to, że nadzieja istnieje, że trzeba trwać w postanowieniach i dążyć do celu, do tego co się kocha. Do tej pory może być dobrze, ale w kilka sekund czy minut coś może się stać, pęknąć i zostajemy sami. Pośród tej całej dziczy, tych ludzi, tego wszystkiego. Zostajemy sami i nagle uświadamiamy sobie to co straciliśmy. może nie dostrzegaliśmy tego na co dzień, ale jak to stracimy to widzimy to jakie to jest dla nas ważne. Film pokazuję rodzinę, która w jednej chwili straciła wszystko, nie z własnej woli, nie z własnej decyzji, ale przez żywioł nie do pokonania. Oglądając go i patrząc na sceny tej rodziny, widziałam tą miłość to wszystko co ta rodzina miała. Mimo cierpienia i tego, że nie mieli w okół się zbyt wielu ludzi, a cały majątek spłynął z powierzchni ziemi, walczyli do końca, do końca walczyli o siebie o swoją miłość i dom, o rodzinę. Sceny kiedy dzieci płakały, kiedy nawet ten najsilniejszy psychicznie, który niczego się nie bał, nagle w jednej sekundzie poczuł strach i lęk o wszystko. Zobaczył, że twardzielem jest na pozór, a tak na prawdę się boimy. Dążenie do celu mimo wszystko i miłość to to co z filmu chyba każdy zrozumiał. Szczerze mówiąc oglądając film i sceny kiedy mama była w szpitalu, kiedy obiecywała synowi, że nigdzie się nie wybiera, a potem znikła, obudziły we mnie wspomnienia, to kiedy mi Mama mówiła, że zawsze i wszędzie ze mną będzie, że o wszystko będziemy walczyć razem, że nauczy mnie żyć, nie zdążyła, ale w pewnym sensie nauczyła. Trzeba było dorosnąć. potem już w każdej scenie widziałam coś ze swojego życia. Płakałam bo ten film to coś niezwykłego, coś co warto obejrzeć i zastanowić się nad sobą, jak uciekamy od problemów, od tego, że nie pójdziemy do szkoły, bo nie umiemy, ale to nasza decyzja, bo się nie nauczyliśmy, a nie jak tej rodziny, los. Łzy same cisną  mi się do oczu. nie napiszę już więcej o filmie, bo się rozpłaczę.
Tutaj macie fotosy z filmu:


a tutaj macie link do zwiastunu: <klik>
A teraz co nie co o wycieczce.
Jestem bardzo z niej zadowolona i pełna energii po wczorajszym. Zdjęcia tego co kupiłam będą jutro. Obiecuję ;*

środa, 30 stycznia 2013

Wycieczkowo.!

Dotrzymałam obietnicy.! Huraa. Dobra, dobra zajrzałam tu tylko na chwilkę, bo jestem strasznie zmęczona. Jutro obiecuję napisze więcej, chociaż mam Kolendę.! ;c
Wróciłam z wycieczki przed chwilką, jestem bardzo zadowolona o z filmu i z zakupów, które udało mi się zrobić przez mały okres czasu.! Jutro dodam zdjęcia rzeczy, które udało mi się kupić i ich ceny.
Wiem obiecałam Wam zdjęcia koniecznie z galerii, ale nie miałam wgl. czasu, a chyba każdy wie, jak galeria wygląda ^^. No więc dziś tylko zdjęcie mojego twarzowego wyglądu ;d haha ;d
Przed wyciczkowo.
Dobra to ja lece, do jutra. 
Opisze Wam film ,,Niemożliwe'' i dam swoją recenzję.

na chwilkę.

Wpadłam tu dosłownie na chwilkę, aby opisać Wam dzisiejsze przed południe i coś pokazać.
No więc tak dziś rano z klasą poszliśmy do Muzeum Ziemii Wieluńskiej, aby zobaczyć dwie wystawy. Pierwsza dotyczyła Powstania Styczniowego, a druga Mikołaja Kopernika. Szczerze mówiąc wystawy były ciekawe, ale to nie najważniejsze w dzisiejszym dniu. zaraz zacznę się szykować na wycieczkę, ale teraz wpadłam Wam pokazać mój dzisiejszy dodatek do stroju. ( strój może zobaczycie na zdjęciach z Częstochowy). oto on:
To chyba mój najulubieńszy dodatek do moich strojów. Moja sowa, którą dostałam chyba na Mikołajki? 
A teraz już idę, reszta ,,relacji'' z dzisiejszego dnia wieczorem lub jutro ;)

wtorek, 29 stycznia 2013

Selene.!

Szkoła dzisiaj całkiem, całkiem. Zwolniona z dwóch ostatnich godzin. To mi się podoba.! Jutro jak wspominałam w filmiku, jadę z klasą do kina, do Częstochowy.! Jedziemy na film ,,Niemożliwie'' i mam nadzieję, ze moja recenzja będzie pozytywna. Jestem w miarę już na wycieczkę naszykowana, mimo, że jadę jutro o 14:30, bo od rana mam tylko j. polski, a potem idziemy do muzeum. Wracam koło 21:30, więc nie wiem, czy jutro cokolwiek dodam wieczorem, ale w czwartek pojawi się coś na pewno. Myślę, że jakieś zdjęcia powinny też być ;*
A teraz? Teraz malowałam paznokcie. Moimi ulubionym lakierami.
Jak zauważyliście na zdjęciu używam lakierów miss selene nail lacquer. Są to małe, poręczne i nie drogie lakiery i jak najbardziej je polecam. Oczywiście mam inne firmy lakierów, le na co dzień najlepiej sprawdzają się te. szybko schną i ładnie się rozprowadzają. dzisiejsza kolorystyka to kolor 132 ( ten różowawy) oraz bezbarwny kolor nr 101. Wczoraj miałam inny kolor, ale dziś nadeszła zmiana, na bardziej orzeźwiający.!
                                         

poniedziałek, 28 stycznia 2013

Niespodzianka. !

Tak, tak za chwilkę dodam moje pierwsze video na tym blogu, mam nadzieję, ze Wam się spodoba i nie odstraszy Was to jeszcze bardziej. Przepraszam za błędy w wymowie, ale troszeczkę się stresowałam. I przepraszam za dzisiejszy wygląd ale nie czuję się najlepiej ;*

 
Wiecie jakie to stresujące jak na pierwszy raz? Aż się boje waszych komentarzy, bo ja na prawdę średnio wyszłam i wgl. nie mówiłam z sensem;< 
I tak jak mówiłam postaram dodać w czwartek lub środę recenzje filmu i może jakieś zdjęcia z Częstochowy *.*
                                                                                      Ola. 
Ps. Pozdrawiam P, ta cegłe.! 
Ps2. Wiem, to jest straszne.!

poniedziałkowo.

Właśnie wróciłam ze szkoły ;) Dziś w zasadzie było okej, oprócz sprawdzianu z geografii. Mało się uczyłam, nie wiem co będę mieć, a był trudny i głupi. brr :/Nie długo biorę się za lekcje i za uczenie się, ale tak mi się nie chce, że sobie nie wyobrażacie. W weekend w zasadzie nie pisałam i za to Was przepraszam, ale nie miałam czasu. Może nie tylko czasu, ale pomysłów i ogólnie jakiś nieład w głowie.  Więcej na pewno napiszę wieczorem, ale teraz chciałam tak tylko napisać troszeczkę, bo przygotowuje dla Was niespodziankę, ale nie wiem czy Wam się spodoba. To już ocenicie w komentarzach. A teraz?
Zdjęcie z przed chwili.
A i cytat na dziś? ,,piórka z kapelusza''. to właściwie odpowiedź naszego klasowego kolegi na pytanie co obiecał Zbyszek Danusi w ,,krzyżakach''. Jeśli ktoś czyta to wie o co chodzi ;*

sobota, 26 stycznia 2013

Dziś?

Dzisiejszy dzień na pewno nie będzie zaliczony do udanych. Nienawidzę tego dnia. mam dość i chcę, aby się już skończył. brr :/ Nie wiem co się dzieję, ale mam nadzieję, że mi to przejdzie i więcej nie wróci. 
Wszystko kiedyś się kończy, zaczyna się coś nowego, ale nie koniecznie nam to odpowiada. Tak na prawdę boimy się nowych nie znanych nam sytuacji, uciekamy do znajomych i przytulnych chwil i miejsc. Nie wiemy co nas czeka, co się z nami stanie. Boimy się. Lęk i strach to chyba najbardziej naturalne uczucia. Nie da ich się za bardzo udawać, bo aby odegrać je autentycznie trzeba być naprawdę świetnym aktorem, lub zakładać dobrą maskę. Ostatnio nic mi nie wychodzi, nic nie idzie tak jak bym chciała. Wracam do dawnych wspomnień i chwil, chyba nie potrzebnie. To nie są bezpieczne wspomnienia, są to wspomnienia o tym co było, niekorzystne, szokujące. Porównuje je z teraźniejszością i może to dziwne, ale w tedy było mi lepiej. Lepiej pod tym względem, że potrafiłam określić co czuje, co mi jest, czemu jestem smutna, czemu jestem zła i dlaczego się śmieję. A teraz? Teraz jestem wielkim kłębkiem uczyć, których nie potrafię rozszyfrować, nie potrafię ich odgadnąć. Boję się samej siebie, swoich uczuć i tego co robię. Boję się znów mówić o tym co mi jest, boję się reakcji innych. W zasadzie znów coś się dzieję, nie jestem wstanie tego określić. Boję się każdego jutra, każdej sekundy, minuty. Boję się wstać i ,,walczyć''. Nie jestem niczego pewna. zaniedbuje wszystko co jest na mojej drodze, ale nie potrafię tego kontrolować. Płaczę nocami, sama nie wiem co się dzieje. Depresja? Nie.! To coś co nie pozwala mi żyć i walczyć z samą sobą. Wracają wspomnienia, wraca wszytko co było do tej poty. Wątpliwości, niska samoocena. A z czego ona ma być wysoka? Z niczego.
Przepraszam Was, że to taki troszkę dziwny wpis o tym co czuję, ale nie jestem w stanie pisać o czymś fajnym. Nie umiem. 
Przepraszam Patrycje, przepraszam słońce i dziękuję za wczoraj ;* 
Ten poprzedni wpis to dzieło P. + mówcie, że ta druga ładniejsza ;* Dziękuję ;* 
Dziękuję Wam, że czytacie te głupoty. Dziękuję za 60 obserwatorów. 
potworkowe ;d

piątek, 25 stycznia 2013

<śliczności>
+
<tak znowu was straszę xD  P.>
=

Pozdrawiam P z poważaniem P. :>





Weekend.!

Weekend, weekend i jeszcze raz Weekend .! Dobra, ja wiem, ze ja to się nie mam z czego cieszyć, bo byłam w szkole dziś po 2tyg. nieobecności, ale jest WEEKEND.! Haha. Dziś napiszę więcej wieczorem, bo wybieram się na spacer z P. koło hm.. 19. Więc jeśli się uda to wpis, czy tam zdjęcia  zobaczycie koło 21.
Po nieobecności w szkole, czułam się taka jakaś nieogarnięta, nie wiedziałam co z czym i do czego, masakra.
A oto 2xSamojebczyn ;*
Mimo, że nie jest jakiś tam ładny, ale jest, bo muszę jakoś wypełnić ten wpis.
Bleee..!

czwartek, 24 stycznia 2013

kłębek irytacji.

Tytuł nie dotyczy dokładnie mnie, ale osoby która jest mi strasznie bliska. Co zrobić gdy człowiek czuje irytacje względem drugiego człowieka, czuję się jak by był matką i musi wszystko mówić ,,dużemu dziecku''? Idź się może poucz, idź może tam, może lepiej się naucz. Co zrobić gdy człowiek który jest nam bliski, ma przysłowiowo ,,wyjebane na wszystko''. Nic go nie interesuje, nic a nic. Do wszystkiego podchodzi lajtowo, a jak jest jakiś problem to albo kończy rozmowę, albo zaczyna inna temat, tak jakby nie chciał słuchać problemów drugiej bardzo bliskiej osoby. Nie ma w nim chęci do zmiany poglądu na świat, no to, że są w nim uczucia i że ktoś inny może odczuwać złość, smutek , irytacje? Dokładnie chodzi mi tu o płeć męską, bo to właśnie z nią mamy problem. Mówić coś, to jak rzucić grochem o ścianę. Co zrobić? jak podchodzić taką osobę i pokazać, że nie jesteśmy w stanie wytrzymać w związku jeśli druga osoba ma wszystko ,,gdzieś''.?

Problemy wkoło problemy i nic więcej. Jutro mój dzień w szkolę, aż się boję, bo czuję się taka nie ogarnięta w tym wszystkim. Lekcje odrobione, nudo się zrobiło więc : 
Samojebczyn <3 
Ps. nie jestem za bardzo fotogeniczna ;D 

Herbatkowo *.*

Dziś jak to ja znów nie poszłam do szkoły. Ale jutro już idę.! Mimo, że ostatni dzień i może mi się nie opłaca to idę, aby nie mieć tak dużo zaległości i opuszczonych godzin. Mam nadzieję, że zaległe sprawdziany jakoś dobrze napisze. A teraz? Teraz siedzę z kubkiem gorącej zielonej herbatki. Osobiście piję ją z cytryną, limonką, bo bardziej przypadła mi ta do gustu. Zaraz mam zamiar zabrać się za naukę, ale jak na razie od rana pomalowałam tylko paznokcie na jakiś jasny kolor, bo oczywiście szkoła, a no i jeszcze udało mi się zrobić matematykę. ;)
Plany na dziś? Nauka, muszę jeszcze napisać do Patrycji by wpadała, ale nie wiem czy uda jej się to ;)
Potem coś jeszcze napiszę.
Ps. Mam zamiar pokombinować z wyglądem bloga ;* 

środa, 23 stycznia 2013

Hej góry.!

Dziś siedząc jeszcze na chorobowym, oglądałam wszystkie zdjęcia. które są u mnie na dysku. A jest ich całkiem sporo ;) Oglądając zdjęcia przypomniało mi się jak jeszcze byłam mała, jak zmieniałam się, ale najfajniejsze było w nich to, że teraz wydawają się takie magiczne, rodzinne, pełne uśmiechu. Strasznie ucieszyłam się na widok zdjęć z gór i na widok zdjęć z mojej komunii, a było to ładnych parę lat temu ;d
Podzielę się z Wami tylko niektórymi zdjęciami.
Moje kochane gołąbki w Krakowie *.*
Wycieczka do Lichenia. 
Góry
Nasz kochany Kacperek *.*
Wycieczkowo *.* 
Nie wiem kiedy, ale ja ;)
A aktualnie? Chemia i żelki *.*

wtorek, 22 stycznia 2013

Bum, bym, bym..!

Optymistycznie dziś.! optymistycznie.! Właściwie to ten mały Dominik daje tyle radości i szczęścia, a jego śmiech mnie po prostu motywuje.! Małe cudo *.*
A ja? Dalej chora, ale już w czwartek wybieram się do szkoły..uff.
A oto ta dam- 30 stycznia, w środę, jadę do kina do Częstochowy na ,,Bejbi blues''. Więc jak coś to albo wieczorem 30, albo 31 pojawi się wpis o wycieczce i o filmie. ;)
Ten post pod spodem to oczywiście arcydzieło włamywacza P. *.* LaLaLove zgredzie *.*
Dziś oprócz zabaw z Dominikiem, czytałam ,, Krzyżaków'' i nałogowo piłam zielona herbatę *.*
Poza tym to obijam się całe dnie i oprócz czytania, pisania, jedzenia, picia i spania nic, a nic nie robię. Grrr :/
Chorobowo ;c Ale, ale jest już lepiej.
                                                                                                     Ola ;*
Ps. Gratuluje P. oceny ze sprawdzianu z chemii *.* zdolniacha.

poniedziałek, 21 stycznia 2013

Włam.!


Hejka <3
Robię wpis <- kto ty ? - to ja xD >



Dobra już nie będę się wydurniać, chociaż to mi chyba najlepiej wychodzi :p


A więc zacznę się zachowywać zacnie jak na uczennicę II klasy gimnazjum przystało milordzie ~!~


Chciałam ci przybliżyć ułomie naszą przyszłość :d

a więc :


  • Za rok z małym hakiem kończymy nasze cudowne gimnazjum :c
  • Potem planujemy iść do jednego liceum <P. pójdzie na bio-chema jak tylko wyjdzie jej 4 z chemii>, ale Ola  jest mądra i pomoże xD
  • Odra wita <3 <albo Pedał >
  • potem wedle ścisłego planu Oli razem pójdziemy na studia do Krakowa
  • zamieszkamy w pokoju, który oczywiście Ola już znalazła
  • następnie będziemy pisać innym prace żeby się utrzymać
  • P chce balować, ale Ola,P nie pozwoli tylko będzie ucz się ucz ~!~
a potem Ola będzie cudownie szczęśliwa Amen :* < ja też będę, mam nadzieję >





Popełnię sama zbiorowe samobójstwo SAMA xD

a tak w ogóle to zjadłabym truskawki :d


Miałam czytać Krzyżaków ale robienie ci włama wprawie mi o wiele więcej radości ...



zobaczysz kiedyś zmądrzeję..................... kiedyś........................później kiedyś...................... :**



                                      <nie wiemy kto to, ale go kochamy >

dobra chyba tu skończę mój twórczy wpis, tak wiem nie umiem pisać tak jak ten ćwok no ale cóż, muszę z tym jakoś żyć....



Kocham Cię <333333333333333333333 
 <towja P> 

PS. Tak to straszydło na dole to ja.






BUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU








 

 

Zimno brr ;/

Strasznie zimno. Najchętniej bym się nie ruszała z domu i leżała pod ciepłym kocykiem z kubkiem kakao, ale musiałam wyjść, bo ja znów chora.! Tak, po raz kolejny leże w łóżku! Musiałam wyjść do lekarza i z powrotem, mimo, ze nie mam daleko bo jakieś 7 min. drogi od mojego domu, to czułam się jak bym szła w górach dobrą 1h ;c Jest strasznie zimno, ale jest ślicznie bo jest tak cudownie biało *.*
Aktualnie piję teraz pyszną herbatkę z cytryną i miodem, mam nadzieję, że może w środę albo w czwartek pojawię się w szkole? Oby, bo znów narobi mi się góra zaległości.! yyych :/
Ale teraz zakończmy ten krótki wpis optymistycznym akcentem..! Żyjemy dalej.!
<klik> 
Życie może być jak lunapark.
Miej odwagę by nacisnąć 'start'.
Życie może być jak niezły film.
Celebruj każdą z chwil.

sobota, 19 stycznia 2013

Jeśli nie wierzysz w anioły...

No więc tak nie miałam tu okazji pokazać wam czegoś, z czym, może nie wierzę się zbyt długa historia, ale zawsze jakaś. O mojej mamie pisałam tutaj nie raz i opisywałam całą historię, ale o tym przedmiocie z duszą nigdy. No więc tak. Po śmierci mamy, może parę miesięcy po, pojechałam z moją siostrą do galerii. Oczywiście obowiązkowym punktem wycieczki był Empik, bo kocham ten sklep. Kocham tamten zapach. Wiem to dziwne. Krzątałam się po tym Empiku i w pewnej chwili natknęłam się na stojące tam takie metalowe stojaki, na których właśnie stały takie kolorowe magnesy. Były tam różne cytaty i napisy. Ale w jednej  chwili w oko wpadł mi magnes taki bezowy z aniołem, a tam był cytat ,, Jeśli nie wierzysz w anioły, nie znasz mojej Mamy''. w pewnej chwili zakręciły mi się w oczach łzy, ale potem od razu pobiegłam do kasy. Zakochałam się w tym magnesie i wierzę, że w pewnym sensie mi pomaga. tylko nie wiem jak ;)
Too taka krótka historia magnesu z magicznym cytatem. A oto zdjęcie tego cuda.
Ps. Może nie jest jakoś powalająco piękny itp. ale przywiązałam się do niego *.* 

Nie wyrabiam.!

Po tygodniowej nieobecności w szkole, sporo zaległości, ale oprócz zaległości są jeszcze przecież bieżące lekcje.! aż strasz pomyśleć, ale przecież nie z takich rzeczy i nieobecności się ,,wychodziło'' ;) Optymistycznie. Więc tym akcentem kończę ten króciutki wpis i idę do chemii. Do ukochanych kwasów, zasad i soli. *.* . Pozdrawiam kolejny wpis po chemii. Do poczytania. hah ;)

Chemia, chemia, chemia, chemia.!

piątek, 18 stycznia 2013

Pokojowo?

A więc dziś chciałam pokazać Wam taki śliczny pokój, z którego bym nie wychodziła chyba przez całe dnie i noce.! Strasznie mi się podoba jest taki ciepły taki dla mnie.! Nie wiem co jeszcze pisać, ale zostawiam waszej ocenie. Mi się strasznie podoba tu jego zdj. :



Zakochałam się w tym pokoju.! *.* 
A Wam jak się podoba? 
Zaszywam się w nim na zawsze.! Utknę tu. 

czwartek, 17 stycznia 2013

czekoladowo?

Dzień jak co dzień w chorobie. Nudzenie się, krzątanie się z kąta w kąt, czytanie książki i bezskuteczna próba zajrzenia w zeszyty ;/ Plusy? koniec semestru, wolne, spanie do 10-11.. ale ta nuda wszystko przerastaa, taki jeden wielki   minus..yyyy.! Ale wielkim plusem jest to, że udało mi się obejrzeć ,,Hobbita''.! Hurra. W prawdzie jest czytany, bo bez polskiego lektora, ale dałam radę.! Bardzo mi się ten film podobał. Słyszałam różne zdania na jego temat, ale to kwesta gustu i tego czy ktoś lubi fantastykę i ,,Władcę Pierścieni'' Ja jestem szczerze zadowolona. ;) Polecam. Tutaj macie link do filmu <klik>. Miłego oglądania.!
Oo. jeszcze jeden plus.! Całodzienne picie czekolady! Mniam.!
Mniam.! W takie zimowe, mroźne dni to czekolada lub kakao sprawdzają się w 100%. A teraz? teraz czekam na P. na naszą rozmowę na gg.! Trzymaj się biedaku. I pamiętaj nie poddawaj się. Musisz wiedzieć co czujesz i dążyć do celu.! Kocham Cię głupoluuu *.*

środa, 16 stycznia 2013

:*:*:*

No więc tak, chciałam tu napisać dziś o miłości. Miłości dwóch osób żyjących koło mnie z dziwną historią. Może Wy ocenicie? No więc tak, są ze sobą prawie miesiąc, tak wiem , mały staż, ale przed zadecydowaniem, że będą razem, byli bardzo dobrymi przyjaciółmi. On pierwszy powiedział, że kocha, pierwszy zapytał czy z nim będzie. Ona sama nie wiedziała co czuje. Czuła coś, coś dziwnego, nie mogla określić co dokładnie. Nie wiedziała czy to miłość czy tylko zauroczenie? Mimo tego zgodziła się, spotykali się. Z moich obserwacji i z tego co widziałam myślę, że to jego uczucie jest prawdziwe, ale to tylko moje zdanie. Ona wie co czuje, wie, że go kocha. Wiecie, że dzisiejsze związki, mimo, że może nawet godzinę temu zadecydowali o byciu razem, od razu piszą i zmieniają status na Facebook'u. Ale oni nie. Chociaż on naciska naciska na to by w końcu ten status zmienić, by pokazać, że są ze sobą. Ona? Ona nie chce, ma jakieś obawy, może nie do końca wierzy w ten związek,ma po prostu obawy. Spotykają się, piszą. Ona na dodatek tych swoich wewnętrznych obaw, ma negatywne zdanie jej mamy. Mama nie wie, że to akurat jest jej chłopak, ale w pewnym sensie go nie lubi, mówi, że jest brzydki itp. A ona? Co ona ma myśleć teraz? Zdanie mamy może jej tak bardzo nie przejmuje, ale zawsze wzbudza niepewność, której ona już miała dość. Mimo, że go kocha obawia się przyszłości i tego co będzie. Moim zdaniem to troszkę jest wina jej niskiej samooceny, bo człowiek z tak niską samooceną nie wierzy w siebie, w to, że jest ładna, w to, ze może jej się udać. A przede wszystkim w to, że jakiś chłopak się mógł w niej zakochać bez podstępu. Sama nie wiem co bym w tej sytuacji zrobiła. Nie potrafię jej pomóc i w pewnym sensie pomóc jej podjąć jakąś decyzję. Ale wierzę w to, że ten związek się uda. Kibicuje im. Mimo, że różnica wieku między nimi jest spora, nie można temu zaprzeczyć, to wierzę, że będzie dobrze. Bo przecież miłość to miłość. To uczucie dal którego jesteśmy w stanie zrobić wszystko, a brak odpowiedzi na jednego SMS'a staje się tragedią. Nagle pojawiają się myśli: Bożee, może coś źle napisałam, a może on mnie lekceważy? Zwariowanie w miłości. Jakaś plątanina myśli, a w tym wszystkim jedna dominująca ,, kocham więc walczę, kocham więc jestem''.

A teraz trochę nie pasująca do nastroju pięknej miłości piosenka :
<klik>
Przepraszam, że w postaci linku, ale niestety nie chciało się wstawić za pomocą YT ;c

?

Chorobowo w domu ;/ Dziś cały dzień w domu, ale trudno. Właściwie to muszę wziąć się za lekcje, ale strasznie mi się nie chce.
Chciałabym Wam pokazać mój krem którego używam codziennie. Ktoś, chyba w pytaniach na Liebster Award, zapytał mnie jakich kosmetyków używam. Odpowiedziałam, że wśród nich znajduje się właściwe krem BB<3 Każdy na temat tej serii kosmetyków ma inne zdanie, ale ja osobiście polecam.! Mi się bardzo podoba, nawilża skórę, ale także ją koloryzuje i wyrównuje kolory. Oczywiście trzeba pamiętać by dobry odcień dobrać do swojej cery. Moja jest strasznie jasna, żeby nie powiedzieć biała ;) Ja mam chyba najjaśniejszy odcień tej serii.
zapewne więcej i coś ciekawszego napiszę wieczorkiem, bo teraz idę na obiad i odrabiać lekcje.
A.! I muszę sięgnąć po ,,Krzyżaków''. ;) Do zobaczenia !


wtorek, 15 stycznia 2013

travel.?

No teraz to o żadnej wyciecze, podróży nie ma mowy, bo rozchorowałam się chyba na dobre.! ;c
Ale pomarzyć zawsze można. Właściwie to post chciałam poświęcić marzeniom, ale nie takim skrytym, tylko takim podróżniczym.! Chciałabym Wam pokazać,  gdzie chcę się w przyszłości wybrać. Będę do tego dążyła. Jak tylko zostanę lekarzem i będę zadowolona ,a spora suma pieniędzy będzie na koncie to wybieram się w podróż.! zabieram jedną osobę.! Ktoś chętny?!
oto moje magiczne miejsca:
Paris.!

Venecja!

Rio de Janeiro

Madryt!

Nowy york.!

Rzym.!

Malediwy <3


 A jak mieszkać to tylko w Krakowie.! 

poniedziałek, 14 stycznia 2013

...pustka..

Tak jak w tytule, pustka. Zero, nie chce mi się nic i wgl. rozbita taka jestem. Koniec semestru większość ocen wystawiona, ale na niektóre trzeba dalej zasłużyć, na czym mi zależy. Kiedyś wydawało mi się, że jak pójdę do gimnazjum ( myślenie osoby z podstawówki), to wszystko będzie lepiej, będą traktowali wszyscy poważnie i wgl. ,,dorosły świat''. A tu.? czuje się jak niespełnione dziecko. W zasadzie lubię życie w biegu, bo nie lubię monotonii, ale czasami to aż przeszkadza. Bo ciągłe sprawdziany do tego dodatkowe zajęcia, do tego trzeba oczywiście pamiętać o bliskich by ich nie zaniedbać, różne projekty, wszystko na raz.! Czasami zatrzymałabym się na chwilę złapała głęboki oddech i dopiero ruszyła, ale czasami się nie da.
Ten weekend? Nie wiem jeszcze co z tego wyjdzie czy zobaczę się z P. czy nie.? Czy wgl. coś zrobimy.
A teraz jedzonko..!
Nutella end strawberries.! LOVE. <3

niedziela, 13 stycznia 2013

Grypowo?

Ojj tak. Coś nie za dobrze się dziś czuję ;/ Głowa mi pęka, wszystko mnie boli, nos mam już czerwony i obolały..nie lubię grypy ani przeziębienia. Nawet nie mam siły się uczyć.! Brrr zimno mi nawet przy odkręcanym kaloryferze..! Nie mam siły tu nawet pisać. Post jest bardzo ubogi w treść, ale postaram się to nadrobić.! Obiecuję.!
Ale teraz muszę dodać obiecane linki jednej z czytelniczek.! ten post, to post, który pisałam tu dlatego, że nie miałam komu tego powiedzieć, a jak miałam to lepiej jest pisać: <klik1>, a tu tylko mały post w rocznice <klik2>.!
To są zwierzenia, chwile słabości.!
                                                                     Ola.
Ps. Bardzo dziękuję, że przekroczyliście już 100..!  <klik#>.!
      Dziękuję.! ;*

sobota, 12 stycznia 2013

Świat do góry nogami.

,,Świat do góry nogami''- Tragiczna śmierć matki zmienia nagle dotychczasowe życie szesnastoletniej Oli. Obarczona kłopotami dnia codziennego, nie potrafiąca znaleźć porozumienia ani z ojcem, ani z młodszą siostrą, stopniowo pogrąża się w apatii. Jak poradzi sobie z rzeczywistością, w której zabrakło najważniejszej osoby matki? Bez wątpienia pomoże jej w tym Mateusz jej pierwsza wielka miłość. Świat do góry nogami to opowieść o dorastaniu nastoletniej dziewczyny, konflikcie pokoleń i poszukiwaniu swego miejsca na ziemi. 

Moja recenzja? 
Mimo tego, że ten blog nie jest o książkach tylko moim życiu, o tej książce postanowiłam napisać, bo troszkę się z nią utożsamiam. Lubię czytać, czytam dużo i wiele książek przeczytałam. Ta jest jednak podobna do mojego życia, ale nie zupełnie. To jest książka, tak jak w opisie, o Oli( tak, bohaterka ma tak samo na imię jak pierwszy+), która w dość młodym, nastoletnim życiu straciła mamę, tą najważniejszą osobę w życiu, a jeszcze ważniejszą na etapie dorastania i okresu buntu. Książka jest wzruszająca, prawdziwa, a takie książki cenię najbardziej. Trudno mi opisywać coś, czego nie da się opisać, nie da się wyrazić w słowach. Jedynym jest to, że jest świetna i ją na prawdę serdecznie polecam. Ja, miałam mniej lat, jak straciłam mamę, niż bohaterka, ale zapewniam, ze przeżyłam to tak samo, albo nawet gorzej. Miałam 9 lat. Mój świat był dziecięcy, pełny beztroski i zabawy, a potem choroba, śmierć Mamy. Tylko, że ja wtedy już nie miałam Taty. jedynie moje rodzeństwo, któremu dziękuję, a szczególnie mojej siostrze.  Nie chce teraz o tym pisać, już mieliście okazję przeczytać jeden długi post poświęcony tym wydarzeniom. Książkę przeczytałam w 2,5 h. polecam serdecznie. Życiowaa.!

piątek, 11 stycznia 2013

Remoncik?

No więc chyba nie. Miałam remont pokoju nie dawno, więc nici z tego. Oczywiście mój teraz jest śliczny, ale czasami fajnie pomarzyć o takich pokojach, których zdjęcia można znaleźć w internecie.
Dziś na pewno nie zaliczę do najwspanialszego dnia tego tygodnia. Za nic! Nie dość, że mnóstwo kartkówek i sprawdzianów to do tego wyżywanie się nauczycieli.!
Złapałam chyba jakiegoś zimowego doła dziś, bo jak tylko weszłam ze szkoły do domu, posiedziałam może z 30min. przed komputerem, zjadłam obiad i wcale, a wcale nie chciało mi się ruszyć i leżałam pod kocem do 19.! Dół totalny. Do tego słucham jakiś przygnębiających piosenek, bo na wesołe nie mam ochoty. Myślę o wszystkim i o niczym, nie mogę się skupić nawet na czytaniu i pisaniu tego posta. ;c
Książki?! Aż tyle? A czemu nie.!
A co najważniejsze w dzisiejszym dniu to pewna ,,cegła'' Patrycja kończy dziś 15 lat.!
Słońce, życzę Ci tu chyba już po raz 5 życzenia na ten dzień, ale muszee.!
Szczęścia, miłości, spełnienia marzeń, siły do życia, 
Wytrwałości w dążeniu do celu, 
Wspaniałych przyjaciół i ludzi w życiu.! 
A przede wszystkim : ROZUMU..! 
Kocham Cię cegło *.*

czwartek, 10 stycznia 2013

odyseuszowo...

No więc, na początku chcę napisać głupoty ;p Dziś strasznie pracowicie jutro 4 kart./ sprawdziany. Dziś w szkole, jakoś ten dzień minął. Nawet mam z matematyki 4na semestr ;) Alee tak wgl. to chciałam napisać o czymś innym, ale najpierw pokażę wam aniołka robionego na szydełku, którego dostałam jak leżałam w szpitalu, od pewnej miłej Pani, która robiła to od tak.! jej prace które widziałam są śliczne, od aniołków do wyszywanych obrazów. Piękne! A oto mój :
A teraz tytułowo:
 Więc dziś na języku polskim omawialiśmy ,,Odyseje'' i przygody właśnie z nią związane. po powrocie do domu cały czas w głowie krążył mi Odyseusz i to, że miał ciężkie życie, a pomimo to walczył. Miał przecież, jak każdy z nas, chwile zwątpienia, ale potem rodziła się w nim siła i chęć do dążenia do celu. Utożsamiając z tym ludzi żyjących współcześnie, to powiem szczerze, że mało ich nie jest. Bo nawet jeśli ktoś nie ma Bóg wie jak ciężkiego życia, ale dla niego jest ciężko w jakiś sposób, to też ma takie odyseuszowe przygody. Ja w swoim życiu, może i miałam takie przygody, ale nie wiem czemu mimo narzekania, mimo tej niechęci i odgórnego powiedzenia ,,nie dam rady'', potem jakoś wstaje i nabieram siły. Ludzie czasami mają na prawdę ciężkie życie, a co w tym najgorsze, że drugi człowiek czasem nie chce pomóc tylko dodatkowo podkłada kłody pod nogi. Więc myślę, że każdy z nas ma odyseuszowe życie na swój sposób, jedni bardziej, drudzy mniej, bo przecież jakoś musi się to zbilansować w całość ;d

wtorek, 8 stycznia 2013

Dzień z Dominikiem ;*

Dominik to mego słodki bobas. Ma dopiero 8msc., ale jest to dziecko pełne uśmiechu, radości. Kochane *.* To, że siedziałam dziś w domu, aby się podkurować, dało mi to, że mogłam spędzić czas z Dominikiem. Rozmowa z nim wyglądała mniej więcej tak:
- Dominik.!
- babababa! <pisk>
- a co to jest?
- babababbaba <śmiech>
mniej więcej tak to wyglądało, bo jak na razie to ciągle mówi ,,bababa'', bo mama wychodzi mu tylko czasami ;c Mimo tego on jest lepszy od nie jednego dorosłego. A dzisiejszym hitem naszym jest: <klik>. Przy tym Dominik jest jak zahipnotyzowany ;D A co najciekawsze ja umiem to już na pamięć. hahhaa ;d
Jutro idę juz do szkoły, więc jak na razie siedzę i piszę plan Odysei ;c
A ja powtórzę się niestety, ale to jest ważne.
Właściwie to bardziej coś nowego napiszę wieczorkiem, ale teraz chciałbym Was zachęcić do zakupów kolczyków robionych ręcznie <klik> Zachęcam, forma płacenia jest różna przelew na konto, jak ktoś nie ma możliwości, a zamawia np. kilka par i wychodzi 10zł. to można doładować konto na komórkę ;D wysyłamy pocztą ;) Para kolczyków kosztuje w granicach 2-3zł + koszty wysyłki. ;D Zachęcam, kolczyki solidne i bardzo fajnie się noszą, a co najważniejsze ANTYALERGICZNE..!
Zainteresowanych proszę o kontakt na olcia9880@gmail.com lub na gg 7335561 ;)
Tak jak w tytule chorobowo ;< Coś w stylu grypy, ale jutro idę już do szkoły, dwa dni leżenia wystarczą ;D
Dziś u nas Dominik. Bożee jak on się zienia.. moja ,,kruszynka'' ;*
Teraz akurat śpi, ale jest taki słoodki ;*
Właściwie to bardziej coś nowego napiszę wieczorkiem, ale teraz chciałbym Was zachęcić do zakupów kolczyków robionych ręcznie <klik>. Zachęcam, forma płacenia jest różna przelew na konto, jak ktoś nie ma możliwości, a zamawia np. kilka par i wychodzi 10zł. to można doładować konto na komórkę ;D wysyłamy pocztą ;) Para kolczyków kosztuje w granicach 2-3zł + koszty wysyłki. ;D Zachęcam, kolczyki solidne i bardzo fajnie się noszą, a co najważniejsze ANTYALERGICZNE..!
Zainteresowanych proszę o kontakt na olcia9880@gmail.com lub na gg 7335561 ;)